Winterkoning
Waar je ook bent in het Groote Wielengebied in rietland, oeverzones en bosschages, overal loop je de kans om een Winterkoning tegen te komen. Net als de Roodborst zingen de vogels niet alleen in de broedtijd, maar ook daarbuiten als een zonnetje ze daartoe verleidt. De fijne bouw van hun snaveltjes wijst er al op dat het insecteneters zijn.
Ontwikkeling in aantallen waarnemingen
Voorkomen gedurende het jaar – verdeling over de maanden
Het verloop van het aantal waarnemingen wijst er niet op dat de aantallen Winterkoningen in het Groote Wielengebied de afgelopen 45 jaar sterk zijn veranderd. Wel vallen de pieken op in rond 1980 en in 2000, 2005 en 2010 toen er grootscheepse broedvogelinventarisaties zijn georganiseerd. De grote aantallen waarnemingen vanaf 2017 hebben te maken met de trektellingen die vanaf die tijd worden georganiseerd, waarbij altijd wel een of twee winterkoningen ter plaatse aanwezig zijn. De meeste waarnemingen van Winterkoningen zijn gedaan in de broedtijd op boomrijke plekken, wanneer de vogel veel en luidruchtig zingen. Na de broedtijd worden de vogels ook wat vaker in moerassen en rietoevers waargenomen op zoek naar voedsel. De grootste aantallen Roodborsten zijn geteld bij broedvogelinventarisaties: 20 zingende vogels op 14 april 1980 en 19 op 21 april 2000.
Broedvogel
Winterkoningen broeden op allerhande plekken, waar maar voldoende dekking en nestgelegenheid is. Winterkoningen in het Groote Wielengebied broeden in beide eendenkooien, ruigtes, bosschages, erfbeplantingen en moerasbos. Het is een talrijke broedvogel die op basis van de broedvogelaantallen in de periode 2000-2010 mogelijk achteruit is gegaan. Maar het aantal inventarisaties is eigenlijk te klein om hierover met voldoende zekerheid uitspraken te kunnen doen. De soort is gevoelig voor strenge winters. De broedpopulatie kan geschat worden op 30-40 paren.
| 2000 | 2005 | 2010 |
| 49 | 43 | 35 |
Broedterritoria 2010
