Tjiftjaf

zomervogel

228 waarnemingen, 638 vogels

De Tjiftjaf is een tamelijk algemene broedvogel in het Groote Wielengebied. Eind maart keren de vogels terug uit de winterkwartieren in Zuid-Europa en Noord-Afrika. Al vrij snel treffen ze voorbereidingen om te gaan broeden. Tjiftjaffen zijn insecteneters en broeden op plekken met wat hoger opgaand geboomte dan de uiterlijk tamelijk gelijkende Fitis. De vogels nestelen vaak op of dichtbij de grond. Na de broedtijd zijn de vogels veel stiller en worden ze veel minder vaak waargenomen. Vanwege de uiterlijke gelijkenis met de Fitis kunnen sommige vogels slechts als ‘fitjaf’ worden genoteerd. In oktober worden de laatste doortrekkers gezien.

meer info

Zoeken

Ontwikkeling in aantallen waarnemingen

Voorkomen gedurende het jaar – verdeling over de maanden

De eerste Tjiftjaffen arriveren in de loop van maart. De vogels vallen al gelijk op door hun zangactiviteiten. Net als bij de Fitis betreft het overgrote deel van de waarnemingen zingende vogels. Door de jaren heen is er geen duidelijke trend zichtbaar. De pieken rond 1980 en in 2000, 2005 en 2010 worden veroorzaakt door broedvogelinventarisaties, waarbij de vogels vaker werden waargenomen dan in jaren waarin de soort niet is geïnventariseerd. De grootste aantallen Tjiftjaffen (13 vogels) zijn geteld bij een ‘post-transect’ tellingen (PTT) op 23 april 1994 en tijdens een broedvogelinventarisatie in moerasgebied op 25 maart 2017. Na de broedtijd worden daalt het aantal waarnemingen vanaf juli snel. In oktober worden de laatste vogels waargenomen, waarbij verwisseling met de Fitis niet geheel is uitgesloten.

Broedvogel

De Tjiftjaf voelt zich thuis in wat hoger opgaand geboomte met rijke ondergroei. Terwijl Fitissen beginnend struweel en bos snel koloniseren, wacht de Tjiftjaf tot het bos wat verder is in de ontwikkeling.
Vier keer is het Groote Wielengebied in zijn geheel op Tjiftjaf geïnventariseerd. Door de jaren heen lijkt de Tjiftjaf met de ontwikkeling van struweel en geboomte is toegenomen als broedvogel. De inventarisatie van 2005 met maar 6 broedparen valt nogal uit de toon. Achteraf kan de oorzaak niet meer worden nagegaan.

2000	2005	2010	2017
13	6	20	20

Broedterritoria in 2010